Tworzy pewien model doświadczalny, na podstawie obserwacji działania już znanego leku, o którym wiadomo, że jest skuteczny w klinice psychiatrycznej. Jeżeli wiemy, w wyniku doświadczenia klinicznego, że leki takie jak chloropromazy na i haloperidol działają skutecznie w przypadkach schizofrenii (a działanie chloropromazyny odkryto całkiem przypadkowo), obserwujemy, jak leki te zmieniają zachowanie zwierzęcia. Badania prowadzone od połowy lat 50. wykazały, że leki z tej grupy, tzw. leki antypsychotyczne, powodują u zwierząt charakterystyczne zmiany zachowania (np. zmniejszenie ruchliwości, osłabienie uczenia się odruchów warunkowych, brak chęci do zmiany wymuszonej, nienaturalnej pozycji ciała, opadanie powiek itp). Wobec tego sprawdzamy, czy nowo badane związki również ten charakterystyczny zespół zachowań wywołują. Jeżeli to czynią, istnieje duża szansa, że okażą się one skuteczne w leczeniu schizofrenii. Analogicznie bada się przez porównanie z lekami standardowymi w odpowiednich testach leki stosowane w depresji psychotycznej, leki przeciwlękowe itp.
