Najczęstsze podejście do stressu w psychologii sprowadza się do dwóch ostatnich koncepcji. Rozumienie stressu jako zespołu czynników wywołujących określone zmiany w psychice zbliża się do pojęcia tzw. trudnych sytuacji..Trudne sytuacje charakteryzuje brak wzajemnego dostosowania warunków zewnętrznych, potrzeb człowieka i jego czynności (T. Tomaszewski, 1969).Szeroki przegląd zagadnień związanych ze stressem daje J. Reykowski (1966), który przez stress psychologiczny rozumie przede wszystkim czynniki stanowiące zagrożenie i zakłócenie toku aktywności i obciążające system regulacji człowieka. Za podstawę uznania bodźca jako czynnika stressowego autor ten przyjmuje stosunek bodźca do człowieka. Według tej koncepcji hałas nie jest bodźcem stressowym dla człowieka głuchego, a izolacja społeczna nie jest sytuacją stressową dla człowieka szukającego samotności.
