Mimo że ergonomia jest dziedziną zwalczającą praktycznie Ujemne skutki postępu technicznego i odciążającą człowieka od nadmiernych wysiłków i utrudnień w pracy, w jej założeniach nie leży ochrona sfery psychicznej przed postępem cywilizacji. O- bejmuje swym zasięgiem jedynie część zagadnień związanych z wpływem techniki na człowieka; rozwiązuje konflikty wynikające z jej niedostosowania do jego czynności instrumentalnych, a. więc procesów intelektualnych i wykonawczych. Nie zajmuje się drugim aspektem, typowym dla człowieka, a mianowicie jego ustosunkowaniem się do działalności zawodowej, do środowiska, czyli emocjami i motywacją, które odgrywają tak duzą rolę w przystosowaniu się człowieka dó’kćmkretnych warunków.
