W końcu lat 60. opisano pierwszego przedstawiciela le <ów, od których zaczniemy ten przegląd, leków mających za główne zadanie oddziaływanie na świadomość czyli vooę. Tak jakoś się złożyło, że Rumunia, kraj legendarnego wampira Drakuli i historycznego Ceaucescu, gdzie księżniczki dla rachowania młodości kąpały się w krwi swoich młodych ^oddanych, była również miejscem skąd wywodzą się energiczni badacze proponujący leki przeciw starzeniu. W latach tO. szefowa państwowej kliniki geriatrycznej w Bukareszcie, \na Aslan, zaczęła lansować preparat Gerovital (będzie jesz :ze o nim mowa), a w latach 60. C. E. Giurgea wystąpił z concepcją nowego typu leków psychotropowych, mających Iziałać korzystnie na wyższe funkcje psychiczne, i nazwał jeekami nootropowymi. Leki nootropowe są jednym z bardziej kontrowersyjnych »roblemów w psychofarmakologii i spory na temat ich kuteczności nie wydają się być bliskie rozstrzygnięcia. Pierwszym problemem stało się nazewnictwo. Pojęcie leków no tropowych czyli działających na duszę (lub świadomość) /prowadził Giurgea, opisując piracetam. Nazwę tę stosowa
o później do piracetamu i jego pochodnych, ale czyniono iż próby jej rozszerzenia. W czerwcu 1989 r. w Monachium dbyła się Konferencja Uzgadniająca Metodologię Badań Kli icznych poświęcona lekom stosowanym w zaburzeniach amięci. Uczestnicy tej konferencji zdefiniowali leki nootroowe jako leki przeznaczone do poprawy uwagi, poznania.
