Leki z tej grupy są używane powszechnie jako leki na sercowe, rozszerzające naczynia krwionośne, zwłaszcza naczynia wieńcowe, oraz zmniejszające kurczliwość mięśnia sercowego. Okazało się, że mają one także korzystne działanie na naczynia mózgowe. Szczególnie interesujące są wyniki badań nad nimodypiną, inhibitorem zależnego od napięcia kanału wapniowego typu L, która szczególnie łatwo przenika do mózgu i silnie rozszerza mózgowe naczynia krwionośne. Poprawiała ona uczenie u szczurów i królików, ale najciekawsze wyniki osiągnięto oczywiście u ludzi. Stosowano ją z dobrymi wynikami w różnych przypadkach zaburzeń krążenia mózgowego, m. in. w wylewach podoponowych, a także w chorobie Alzheimera. Sądzi się, że poza działaniem rozszerzającym naczynia nimodypiną posiada pewne efekty neuro trofowe, tzn. odżywiające komórki nerwowe, co ułatwia przeżywanie neuronów, znajdujących się w niekorzystnych warunkach, np. w okolicach niedotlenionych. Ponadto nimodypina zapobiega negatywnym efektom związanego ze starzeniem się wzrostu stężenia wapnia w neuronach.
