Mimo uniezależnienia się człowieka od przyrody jest ona mu potrzebna między innymi dla zachowania zdro- , wia, dla indywidualnej higieny psychicznej. Jednym z dowodów więzi żywych organizmów a więc i człowieka z naturą jest ‘zjawisko rytmów biologicznych. Człowiek w przebiegu ewolucji dostosował się do zmian cyklicznych w przyrodzie i dlatego procesy zachodzące w jego ustroju mają charakter rytmiczny. Rytmy dobowe, miesięczne, sezonowe lub roczne to rytmy określane przez środowisko zewnętrzne. Rytmy te wywierają znaczny wpływ na aktywność życiową człowieka, jego wydolność fizyczną i sprawność psychiczną, na wydajność pracy. Własne obserwacje każdego człowieka, jak też coraz liczniejsze badania wskazują, że np. złe samopoczucie, stany niepokoju i depresji występują częściej wczesną wiosną, że sprawność umysłowa i fizyczna podlega wahaniom (największa wydajność pracy między godziną 10—11 i 17—19, że intensywność zjawisk życiowych podlega okresowemu wzmocnieniu lub osłabieniu.
