Bardzo syntetyczny obraz rozwoju techniki na tle przemian społecznych i ekonomicznych w ujęciu historycznym daje S. Lilley w obszernej monografii pt. „Ludzie, maszyny i historia” (1963). Przedstawiając osiągnięcia techniki do pierwszej połowy naszego wieku, jako najbardziej przełomowy okres w historii dążenia człowieka do opanowania przyrody, autor uznaje lata 1939—1945. W tych latach został dokonany skok w rozmaitych gałęziach wiedzy i techniki. Wywołana przez wojnę gwałtowna konieczność rozwiązania wielu nowych problemów przyniosła wynalezienie lepszych maszyn, urządzeń, sposobów produkcji, zastosowań. Prace, które w latach pokoju trwałyby kilka lub kilkanaście lat dłużej, prowadzone w czasie wojny pozwoliły na szybkie rozwiązanie problemów, np. w zakresie wykorzystania energii, jądrowej.
